عارف عارف کیا در ۲۹ مرداد ۱۳۱۹ (۱۰ اگوست ۱۹۴۱) در تهران چشم به دنیا گشود، او در زمان خود یکی از اولین خوانندگان پاپ بود.
آشنایی عارف با دنیای خوانندگی و موسیقی از آنجا بود که مادرش آذری بود و در زمان کودکی با گوش دادن به رادیو باکو به این هنر علاقه مند شد. رادیو باکو علاوه بر آهنگهای آذری و غربی گاهی اوقات اوپراهای معروف اروپایی را هم پخش میکردند.
در سالهای ۱۹۶۰ در حالیکه بیشتر آهنگها به صورت تصنیف بودند، عارف در آن زمان با ادغام کردن آهنگهای غربی با غرلهای رومنتیک (عاشقی) شیوه ای جدید از خوانندگی به ایران عرضه کرد. این سبک جدید آهنگهای عارف در بین جوانان کاملا مشهور بود، از اینجا بود که مراحل پیشرفت او شروع شد، تنها با سنی ۲۱ شروع به خوانندگی در تلویزیون ملی ایران کرد.
در اولین حضور عارف در تلویزیون با دختری ایرانی- آشوری آشنا شد که باهم قطعه های زیادی از موسیقی را اجرا کردند که می توان «هفت آسمون» را نام برد. عارف بعدها با خوانندگانی همچون پوران، هاید، دلکش، الهه، و رامش قطعاتی از موسیقی را برگزار کرد. از قشنگترین آهنگهایی که عارف با هایده برگزار کردند می توان به «وقتی تو هستی، آسمون پر از نوره ...» اشاره کرد.